Aktualności

Powrót

Znaczenie Adwentu w życiu chrześcijanina

Adwent 2023

Znaczenie Adwentu w życiu chrześcijanina        

Czas Adwentu jest wyjątkową okazją do przebudzenia duchowego chrześcijanina. To dogodny czas odnaleźć w sobie większą tęsknotę za Jezusem Chrystusem, która mogła zostać zagłuszona przez sprawy codziennego życia. Jest to również szansa, aby spojrzeć na siebie przez pryzmat swojego serca, czyli tego, co w nas najgłębsze i nieraz bardzo skryte. To dobry czas, aby zobaczyć jakie miejsce w moim życiu zajmuje Jezusa Chrystus i Jego Święty Kościół.   

W planowaniu adwentowego czasu każdy powinien uwzględnić swoją sytuację życiową, aby zatroszczyć się i zaplanować większą obecność Boga w swoim życiu. Jest to czas aby swoje życie bardziej skierować w stronę Boga, który przychodzi – jest to oczekiwanie na przychodzącego wyjątkowego Gościa – Jezusa Chytrusa! W czasie Adwentu warto zaplanować częstszy udział w Mszach świętych, nie tylko w niedziele, ale także w tygodniu, szczególnie w Roratach.

W czasie Adwentu powinny nam towarzyszyć radość i nadzieja. Kościół poprzez liturgię tego okresu budzi w nas uczucia nadziei, tęsknoty i radosnego oczekiwania. Od pierwszej niedzieli Adwentu do 16 grudnia akcentowany jest eschatologiczny charakter tego okresu. Nasze spojrzenie jest skierowane na drugie przyjście Chrystusa w chwale. Druga część Adwentu zaczyna się 17 grudnia i kończy w Wigilię Narodzenia Pańskiego. Tutaj główny akcent liturgii jest położony na pierwsze przyjście Chrystusa w Jego narodzeniu w Betlejem.    

Adwent nie ma charakteru pokutnego w takim samym sensie jak Wielki Post. Jest jednak również czasem nawrócenia i pokuty. Teksty biblijne czytane w tym okresie wzywają nas do pokuty, nawrócenia, odnowy, stąd fioletowy kolor szat liturgicznych. Kościół zachęca w Adwencie do Spowiedzi świętej i częstej Komunii świętej.

Adwent jest czasem wielkiego oczekiwania na Chrystusa, oczekiwania na Boże Narodzenie, na Jego wejście do naszego codziennego życia. Adwent przypomina nam również, że całe nasze życie jest oczekiwaniem i przygotowaniem na spotkanie z Jezusem w wieczności. 

400 lat franciszkanów

 400 lat franciszkanów
w Osiecznej

Franciszkanów - reformatów sprowadzono do Osiecznej 1622 roku. Stało się to dzięki staraniom Adama Olbrachta Przyjemskiego, wielkiego oboźnego koronnego, senatora i późniejszego kasztelana gnieźnieńskiego. Tym aktem fundator wypełnił zobowiązanie testamentalne swej pierwszej małżonki Zofii z Przymułtowic Przyjemskiej. Uroczyste wprowadzenie braci odbyło się 14 sierpnia. Była to pierwsza fundacja reformatów w Wielkopolsce.

800 lat zakonu

1W 1209 roku św. Franciszek z Asyżu założył nowy zakon w Kościele. Siebie i swoich towarzyszy nazywał braćmi mniejszymi (łac. fratres minores) - chciał przez to podkreślić, że ich życie ma polegać nie na wywyższaniu się, ale na świadomym wyborze małości (łac. minoritas), uniżoności.

2Do takiej postawy zachęcał Chrystus w Ewangelii, a Franciszek nakazał w regule praktykować życie w ubóstwie i uniżeniu. Pierwszych zakonników nazywano Pokutnikami z Asyżu, dopiero później przyjęła się nazwa franciszkanie (od imienia św. Franciszka). Do XV wieku istniał jeden zakon franciszkański.

3W wyniku uwarunkowań na tle kulturowym, historycznym, geograficznym oraz na skutek różnic w praktycznym stosowaniu reguły, w XV i XVI w. wyłoniły się istniejące do dzisiaj trzy niezależne zakony franciszkańskie: Zakon Braci Mniejszych Konwentualnych, Zakon Braci Mniejszych i Zakon Braci Mniejszych Kapucynów.

800 lat zakonu