JJak nas rozpoznać?
Gdy widzisz człowieka ubranego w brązowy habit, przepasany białym sznurem, z różańcem u boku, możesz być pewien, że spotkałeś franciszkanina. Wielu ludzi widząc zakonnika myśli, że widzi księdza, ale chociaż mamy wiele wspólnego i walczymy po tej samej stronie dla Jezusa Chrystusa, to nie jesteśmy księżmi. Tym, co nas wyróżnia w rodzinie Kościoła jest Charyzmat franciszkański i sposób życia.
ŻŻycie charyzmatem franciszkańskim
„Reguła i życie braci mniejszych jest takie: zachowywać świętą Ewangelię Pana naszego Jezusa Chrystusa, żyjąc w posłuszeństwie, bez własności i w czystości”...
WWspólnota
„Pan dał mi braci” powiedział św. Franciszek, stąd jednym z filarów naszego życia jest życie nie w pojedynkę, ale we wspólnocie, przynajmniej trzyosobowej. Chodzi m. in. o to, że w głoszeniu Ewangelii, bardziej od słów przemawia świadectwo wzajemnej, braterskiej miłości. Życie wspólne to też ciągła okazja do ćwiczenia się w czynieniu sobie nawzajem dobra.
PPokuta
Jesteśmy świadomi swojej grzeszności i tego, że mamy trzech przeciwników: szatana, świat i ciało. Pokuta wyrażająca się w poście i umartwieniu hartuje naszą wolę i sprawia, że to my panujemy nad pożądaniami i grzechem a nie one nad nami. Znając swoją słabość z pomocą Bożą jesteśmy gotowi do najcięższych bojów.
RRadość
Radość franciszkańska, nie wypływa z gwarancji beztroskiego życia. Przeciwnie może objawić się dopiero w największych trudnościach i cierpieniach. Ostatecznie czerpiemy ją z tego, że w cierpieniu stajemy się najbardziej podobni do Jezusa. Dzisiejszy świat traci radość wraz z przyjściem cierpienia lub trudności. Franciszek przeciwnie, cierpienia i trudności traktuje, jako okazję, do ćwiczenia się w cnotach takich jak cierpliwość, wytrwałość a przede wszystkim miłość. Jest to droga, którą staramy się iść również dzisiaj.
MModlitwa
„Bracia niech przede wszystkim starają się posiąść Ducha Pańskiego i otworzyć się na Jego święte działanie”. Każdy franciszkanin wie, że bez Jezusa nic nie możemy uczynić. To On obdarza nas mocą z góry do wszelkiego działania. Modlitwa, zwłaszcza Eucharystia, to miejsce spotkania z żywym Bogiem. Tu w sposób szczególny spotykamy Tego, któremu oddaliśmy życie.
PPraca
„Bracia, którym Pan dał łaskę pracowania, niech pracują gorliwie i sumiennie, tak, aby wyzbywszy się próżnowania, nieprzyjaciela duszy, nie zgasili ducha świętej modlitwy i pobożności, któremu powinno służyć wszystko doczesne. Jako wynagrodzenie za pracę mogą przyjmować dla siebie i dla swoich braci środki konieczne do życia, oprócz denarów lub pieniędzy, i to pokornie, jak przystoi sługom Boga i wyznawcom najświętszego ubóstwa”. Św. Franciszek.
