Łaskami słynący obraz Matki Bożej Bolesnej

Łaskami słynący obraz Matki Bożej Bolesnej

Msze święte i nabożeństwa

Msze święte w niedziele:

7.00 i 9.30

Msze święte w dni powszednie:

7.00 i 18.30

 

Porządek nabożeństw

Różaniec – codziennie o 18.00;

Godzinki ku czci Najświętszej Maryi Panny – w niedziele o 8.55;

Nieszpory – w niedziele o 18.30;

Adoracja Najświętszego Sakramentu – w czwartki od 19.00 – 20.00;

Droga Krzyżowa – w piątki o 6.40;

Ku czci Matki Bożej – w soboty po porannej Mszy św.;

Ku czci św. Antoniego z Padwy – we wtorki po wieczornej Mszy świętej;

Ku czci św. Franciszka z Asyżu – w czwartki po wieczornej Mszy świętej;

Apel Jasnogórski – w tygodniu po wieczornej Mszy świętej; w niedziele po Nieszporach;

Więcej informacji

Modlitwa do Matki Bożej Osieckiej

Matko Boża Bolesna, od wieków sławiona w Obrazie Osieckim, która urzekasz przedziwną pięknością i dostojeństwem.
Ty towarzyszysz ludowi w szczęściu, a szczególnie w cierpieniu i niedoli.
Uproś nam, Matko Czuwająca, łaskę zawierzenia i miłowania Boga.
Wstawiaj się za ludźmi ciężkiej pracy. Uproś naszym sercom i Ojczyźnie dużo pokoju i dobra.
Daj dar jedności zwaśnionemu światu, a nam łaskę przemiany serc, abyśmy dobrze przygotowali się na przyjście Królestwa Twojego Syna, Jezusa Chrystusa.

Amen.

W Kościele katolickim sanktuarium stanowi przestrzeń uznaną za miejsce święte, w której w sposób szczególny Bóg udziela swojej Łaski. Zazwyczaj sanktuarium to kościół lub jego część. W Kościele katolickim istnieją sanktuaria erygowane, tzn. takie, których istnienie usankcjonowała kompetentna władza kościelna oraz takie, które nie posiadają takiego statusu (np. parafialne, lokalne, regionalne).

Erygowane sanktuarium katolickie musi posiadać własnego rektora lub innego przełożonego, którego zadaniem jest troska o pielgrzymów, zapewnienie im swobodnego dostępu do form kultu w formie liturgicznej (sakramentów), jak też do praktykowania pobożności ludowej. Do przełożonego sanktuarium należy również gromadzenie i strzeżenie dokumentacji sanktuarium oraz wotów.

Kodeks Prawa Kanonicznego dzieli sanktuaria erygowane ze względu na władzę, która je ustanowiła:

  • diecezjalne (erygowane przez biskupa diecezjalnego)
  • narodowe (przez Konferencję Episkopatu)
  • międzynarodowe (przez Stolicę Apostolską).

Współczesna katolicka teologia moralna stosuje powszechnie definicję sumienia określoną przez Sobór watykański II, w której ma zastosowanie metaforyczne odwołanie do sanktuarium:
Sumienie jest najtajniejszym ośrodkiem i sanktuarium człowieka, gdzie przebywa on sam z Bogiem.

400 lat franciszkanów

 400 lat franciszkanów
w Osiecznej

Franciszkanów - reformatów sprowadzono do Osiecznej 1622 roku. Stało się to dzięki staraniom Adama Olbrachta Przyjemskiego, wielkiego oboźnego koronnego, senatora i późniejszego kasztelana gnieźnieńskiego. Tym aktem fundator wypełnił zobowiązanie testamentalne swej pierwszej małżonki Zofii z Przymułtowic Przyjemskiej. Uroczyste wprowadzenie braci odbyło się 14 sierpnia. Była to pierwsza fundacja reformatów w Wielkopolsce.

800 lat zakonu

1W 1209 roku św. Franciszek z Asyżu założył nowy zakon w Kościele. Siebie i swoich towarzyszy nazywał braćmi mniejszymi (łac. fratres minores) - chciał przez to podkreślić, że ich życie ma polegać nie na wywyższaniu się, ale na świadomym wyborze małości (łac. minoritas), uniżoności.

2Do takiej postawy zachęcał Chrystus w Ewangelii, a Franciszek nakazał w regule praktykować życie w ubóstwie i uniżeniu. Pierwszych zakonników nazywano Pokutnikami z Asyżu, dopiero później przyjęła się nazwa franciszkanie (od imienia św. Franciszka). Do XV wieku istniał jeden zakon franciszkański.

3W wyniku uwarunkowań na tle kulturowym, historycznym, geograficznym oraz na skutek różnic w praktycznym stosowaniu reguły, w XV i XVI w. wyłoniły się istniejące do dzisiaj trzy niezależne zakony franciszkańskie: Zakon Braci Mniejszych Konwentualnych, Zakon Braci Mniejszych i Zakon Braci Mniejszych Kapucynów.

800 lat zakonu