Powrót

Adwentowe zwyczaje w życiu chrześcijanina

Adwent 2023

Adwentowe zwyczaje w życiu chrześcijanina.

Adwentowe Roraty – to Msza święta ku czci Najświętszej Maryi Panny, odprawiana przez cały okres adwentu w dni powszednie. Najstarsze ślady odprawianej w Polsce Mszy świętej roratnej sięgają XII wieku. W wieku XVI roraty były już znane w całej Polsce. Zapalanie świecy roratnej w czasie Mszy świętej roratnej – jest ona biała, ozdobiona białą lub niebieską wstążką jest symbolem Maryi, która podobnie jak jutrzenka wyprzedza wschód słońca, jak Ona poprzedziła przyjście Jezusa. W naszym Sanktuarium Maryjnym w Osiecznej Roraty od poniedziałku do soboty o 7.00. Serdecznie zapraszamy!


Adwentowa świeca roratnia -
zazwyczaj jest to wysoka biała świeca, przepasana wstążką. Zapalana jest w kościele podczas rorat. Umieszcza się ją także w domach, bardzo często obok figurki lub obrazu Matki Bożej. Świeca roratnia symbolizuje Maryję, która w mroczny czas adwentowy niesie światu Chrystusa – Światłość Prawdziwą.


Adwentowa figurka Matki Bożej
- zwyczaj ten jest dość często praktykowany w parafiach naszego kraju. Polega na wylosowaniu przez dzieci po roratach figury Matki Bożej i zabraniu jej domu. Najczęściej figurkę Matki Bożej przyjmuje się na jeden dzień. W tym czasie w domu cała rodzina odmawia Różaniec i inne modlitwy. śpiewa pieśni adwentowe i maryjne, czyta i rozważa Pismo Święte.


Adwentowe rekolekcje
– są organizowane w niektórych parafiach. Można z nich skorzystać także poprzez środki społecznego przekazu. Ważnym momentem rekolekcji jest przystąpienie do Spowiedzi świętej i przyjęcie Komunii świętej.   


Adwentowa wspólna modlitwa
– warto cały Adwent przeżywać rodzinnie. W miarę możliwości wspólnie odmawiać modlitwę różańcową, śpiewać pieśni adwentowe i maryjne, czytać Pismo Święte, żywoty świętych i książki umacniające wiarę.


Adwentowe dobre uczynki
– pobożność należy zawsze łączyć z dobrymi uczynkami, wzajemnie sobie pomagając w rodzinie i w domu, otaczając troską szczególnie ludzi starszych, chorych i biednych.     


Adwentowy wieniec
– na zielonym wieńcu umieszcza się 4 świece. Cała rodzina gromadząc się na wspólnej modlitwie zapala w kolejne niedziele świece jako znak czuwania i gotowości na przyjście Chrystusa. Wieniec adwentowy ustawia się także w kościołach, aby przypominał o mijającym czasie adwentu.


Adwentowy lampion
– zabierają dzieci idąc na roraty do kościoła, w ten sposób oświetlając sobie drogę. Lampiony są zapalone w pierwszej części Mszy Świętej roratniej. Wówczas w kościele gasi się światło, panuje symboliczna ciemność. Lampion jest symbolem przypowieści Jezusa o roztropnych pannach, które z płonącymi lampami oczekiwały na przyjście Oblubieńca.         


Adwentowy kalendarz
- wskazuje na zbliżające się święta Bożego Narodzenia.           


Niech te zwyczaje pomogą z wiarą, nadzieją i miłością przeżyć czas Adwentu oraz pięknie i rodzinnie przygotować sie do świętowania Uroczystości Bożego Narodzenia.        


400 lat franciszkanów

 400 lat franciszkanów
w Osiecznej

Franciszkanów - reformatów sprowadzono do Osiecznej 1622 roku. Stało się to dzięki staraniom Adama Olbrachta Przyjemskiego, wielkiego oboźnego koronnego, senatora i późniejszego kasztelana gnieźnieńskiego. Tym aktem fundator wypełnił zobowiązanie testamentalne swej pierwszej małżonki Zofii z Przymułtowic Przyjemskiej. Uroczyste wprowadzenie braci odbyło się 14 sierpnia. Była to pierwsza fundacja reformatów w Wielkopolsce.

800 lat zakonu

1W 1209 roku św. Franciszek z Asyżu założył nowy zakon w Kościele. Siebie i swoich towarzyszy nazywał braćmi mniejszymi (łac. fratres minores) - chciał przez to podkreślić, że ich życie ma polegać nie na wywyższaniu się, ale na świadomym wyborze małości (łac. minoritas), uniżoności.

2Do takiej postawy zachęcał Chrystus w Ewangelii, a Franciszek nakazał w regule praktykować życie w ubóstwie i uniżeniu. Pierwszych zakonników nazywano Pokutnikami z Asyżu, dopiero później przyjęła się nazwa franciszkanie (od imienia św. Franciszka). Do XV wieku istniał jeden zakon franciszkański.

3W wyniku uwarunkowań na tle kulturowym, historycznym, geograficznym oraz na skutek różnic w praktycznym stosowaniu reguły, w XV i XVI w. wyłoniły się istniejące do dzisiaj trzy niezależne zakony franciszkańskie: Zakon Braci Mniejszych Konwentualnych, Zakon Braci Mniejszych i Zakon Braci Mniejszych Kapucynów.

800 lat zakonu