Powrót


Papieska Intencja Apostolstwa Modlitwy – Styczeń 2024

Intencja: O docenienie daru różnorodności w Kościele
Módlmy się do Ducha Świętego, aby pomógł nam rozeznać dary różnych charyzmatów we wspólnotach chrześcijańskich i odkryć bogactwo wielu tradycycji liturgicznych wewnątrz Kościoła.


Często słychać, że w dzisiejszych czasach Kościół przeżywa kryzys. Takie spojrzenie nosi w sobie rys jakby światowego oczekiwania, że Kościół powinien kroczyć „od sukcesu do sukcesu”, tylko kto miałby osądzać, co jest „sukcesem” i co wzrostem Kościoła?!

Pan Jezus nie osiągnął żadnego światowego sukcesu, wprost przeciwnie, w oczach świata śmierć Wcielonego Boga była „zakończeniem problemu” związanego z obecnością Emmanuela, Boga z nami, pośród grzesznych stworzeń. A to właśnie pod krzyżem narodził się Kościół katolicki, i z krzyża Pana Jezusa wypływają wszystkie charyzmaty, które z otwartego Serca Zbawiciela rozkrzewia w uczniach Duch Święty, z którym jest zawsze Jego Oblubienica, Matka Boża, Matka Kościoła.

Tak więc charyzmaty we wspólnotach chrześcijańskich różnych obrządków mają jedno źródło: Serce Jezusa Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego, który wraz z Ojcem posyła do Kościoła Ducha Świętego, by w każdym ochrzczonym i bierzmowanym uszczegóławiać charyzmat Miłości Boga ku umiłowanemu „do końca” Kościołowi. Tak więc wspólnoty kościelne powinny głęboko rozeznawać wszystkie poruszenia duchowe, które rodzą się w nich, aby być wiernymi Duchowi Chrystusa, jak Niepokalana Maryja.

Zapomnienie o krzyżu, o Duchu Świętym oczyszczającym osoby i całe wspólnoty ku temu, by miłować Paschę Jezusa, świadczyłoby niezbicie, że uczniowie zapomnieli o słowach Nauczyciela: Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje (Mk 8, 34). Bogactwo krzyża Pana Jezusa odzwierciedla bogactwo poszczególnych charyzmatów, które pomaga rozeznawać Duch Święty, a Jego darami są: mądrość, rozum, rada itd. - nie ma pośród nich naiwnego „sentymentalizmu” - wprost przeciwnie: Duch Święty daje nam moc miłości i dar trzeźwego, rozumnego myślenia we wszystkim (por. 2 Tm 1, 7). Charyzmat, który uciekałby od krzyża Jezusowego, od Ewangelii, od obiektywnej Miłości, byłby oczywistą iluzją.

Kościół katolicki jest mistycznym Ciałem Chrystusa. Módlmy się przeto, wraz z papieżem Franciszkiem, by charyzmaty, które Duch Święty daje swej Oblubienicy – Kościołowi, były rozeznawane szybko i dokładnie tak, jak to czyniła Najświętsza Maryja Panna.

/ampolska.co/

400 lat franciszkanów

 400 lat franciszkanów
w Osiecznej

Franciszkanów - reformatów sprowadzono do Osiecznej 1622 roku. Stało się to dzięki staraniom Adama Olbrachta Przyjemskiego, wielkiego oboźnego koronnego, senatora i późniejszego kasztelana gnieźnieńskiego. Tym aktem fundator wypełnił zobowiązanie testamentalne swej pierwszej małżonki Zofii z Przymułtowic Przyjemskiej. Uroczyste wprowadzenie braci odbyło się 14 sierpnia. Była to pierwsza fundacja reformatów w Wielkopolsce.

800 lat zakonu

1W 1209 roku św. Franciszek z Asyżu założył nowy zakon w Kościele. Siebie i swoich towarzyszy nazywał braćmi mniejszymi (łac. fratres minores) - chciał przez to podkreślić, że ich życie ma polegać nie na wywyższaniu się, ale na świadomym wyborze małości (łac. minoritas), uniżoności.

2Do takiej postawy zachęcał Chrystus w Ewangelii, a Franciszek nakazał w regule praktykować życie w ubóstwie i uniżeniu. Pierwszych zakonników nazywano Pokutnikami z Asyżu, dopiero później przyjęła się nazwa franciszkanie (od imienia św. Franciszka). Do XV wieku istniał jeden zakon franciszkański.

3W wyniku uwarunkowań na tle kulturowym, historycznym, geograficznym oraz na skutek różnic w praktycznym stosowaniu reguły, w XV i XVI w. wyłoniły się istniejące do dzisiaj trzy niezależne zakony franciszkańskie: Zakon Braci Mniejszych Konwentualnych, Zakon Braci Mniejszych i Zakon Braci Mniejszych Kapucynów.

800 lat zakonu