Wielki Czwartek
Sanktuarium w Osiecznej
W Wielki Czwartek 28 marca 2024r. w Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej (kościół klasztorny):
- o 7.00 Jutrznia odmawiana z wiernymi (będą przygotowane teksty) - nie ma Mszy świętej
- o 18.00 Różaniec
- o 18.30 Msza św. Wieczerzy Pańskiej – na pamiątkę ustanowienia Sakramentów Eucharystii i Kapłaństwa.
- po Mszy świętej przeniesienie Najświętszego Sakramentu do „Ciemnicy” i adoracja do 21.00.
W kościele parafialny w Osiecznej Msza święta Wieczerzy Pańskiej o 18.00 i adoracja Najświętszego Sakramentu w Ciemnicy do 20.00.
Od WIELKIEGO CZWARTKU Kościół rozpoczyna uroczyste obchody TRIDUUM PASCHALNEGO, w czasie którego wspomina Mękę, Śmierć i Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa.
W Wielki Czwartek liturgia uobecnia Ostatnią Wieczerzę, ustanowienie przez Jezusa sakramentów Eucharystii oraz Kapłaństwa.
Wielki Czwartek jest szczególnym świętem kapłanów. W tym dniu, jeszcze przed rozpoczęciem Triduum Paschalnego, we wszystkich kościołach katedralnych biskup diecezjalny wraz z kapłanami odprawia MSZĘ ŚWIĘTĄ KRZYŻMA . Podczas niej biskup święci oleje (chorych i krzyżmo), które przez cały rok służą przy udzielaniu sakramentów chrztu, święceń kapłańskich, namaszczenia chorych. Kapłani koncelebrujący ze swoim biskupem odnawiają przyrzeczenia kapłańskie. Msza Krzyżma jest wyrazem jedności i wspólnoty duchowieństwa diecezji.
Wieczorem w kościołach parafialnych i zakonnych MSZĄ ŚWIĘTĄ WIECZERZY PAŃSKIEJ rozpoczyna się Triduum Paschalne. Msza św. ma charakter bardzo uroczysty. Jest dziękczynieniem za ustanowienie Sakramentu EUCHARYSTII oraz Sakramentu KAPŁAŃSTWA. Ostania Wieczerza, którą Jezus spożywał z apostołami, była tradycyjną ucztą paschalną, przypominającą wyjście Izraelitów z niewoli egipskiej. Wszystkie gesty i słowa Jezusa, błogosławieństwo chleba i wina nawiązują do żydowskiej tradycji. Jednak Chrystus nadał tej uczcie nowy sens. Mówiąc, że poświęcony chleb jest Jego Ciałem, a wino Krwią, ustanowił Eucharystię. Równocześnie nakazał apostołom: „To czyńcie na Moją pamiątkę”. Tradycja upatruje w tych słowach ustanowienie Kapłaństwa, szczególne włączenie apostołów i ich następców w jedyne kapłaństwo Chrystusa.
W liturgii podczas śpiewu hymnu „Chwała na wysokości Bogu”, którego nie było przez cały Wielki Post, biją dzwony. Po homilii, gdzie jest taki zwyczaj, ma miejsce obrzęd umywania nóg. Główny celebrans umywa i całuje stopy wybranym mężczyznom. Przypomina to gest Chrystusa i wyraża prawdę, że Kościół, tak jak Chrystus, jest nie po to, żeby mu służono, lecz aby służyć.
Po zakończeniu Mszy św. opróżnia się tabernakulum, w którym przez cały rok przechowywany jest Najświętszy Sakrament. Odtąd aż do Nocy Zmartwychwstania pozostaje ono puste.
Po Mszy św. rusza procesja do tzw. CIEMNICY. Tam rozpoczyna się adoracja Najświętszego Sakramentu, która trwa także w Wielki Piątek, aż do rozpoczęcia Liturgii na cześć Męki Pańskiej. Wymownym znakiem odejścia Jezusa, który po Ostatniej Wieczerzy został pojmany, jest ogołocenie centralnego miejsca świątyni, czyli ołtarza. Aż do Wigilii Paschalnej ołtarz pozostaje bez obrusu, świec i wszelkich ozdób.
