Powrót

Niedziela Zesłania Ducha Świętego

Maj 2023r.

Dary i owoce Ducha Świętego         

Przeżywamy dzisiaj jedną z najważniejszych uroczystości – Niedzielę Zesłania Ducha Świętego. Kolejny raz uświadamiamy sobie, że Duch Święty, który zstąpił na Chrystusowy Kościół 50 dni po Zmartwychwstaniu Jezusa, nieustannie jest obecny w Kościele. Nieustannie też we wspólnocie Kościoła udziela swoich darów: mądrości, rozumu, rady, męstwa, umiejętności, pobożności, bojaźni Bożej. Nie ma człowieka, który by tych darów od Ducha Świętego nie otrzymał, kto przyjął Sakramenty Chrztu Świętego i Bierzmowania. Musimy jednak pamiętać, że za te dary otrzymane od Ducha Świętego jesteśmy odpowiedzialni. Naszym zadaniem jest to, by te dary nieustannie w sobie rozwijać, umacniać i dobrze wykorzystać.                                                               

Po czym można poznać, że ktoś żyje darami Ducha Świętego? Przede wszystkim po owocach naszego życia, czyli po tym jacy na co dzień jesteśmy, jak postępujemy, jak żyjemy?
Św. Paweł wymienia takie oto owoce życia w Duchu Świętym: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie. Katechizm Kościoła Katolickiego wymienia także wspaniałomyślność, skromność, wstrzemięźliwość i czystość. Warto więc dzisiaj popatrzeć na swoje życie, i zastanowić się na ile te owoce Ducha Świętego są widoczne w moim codziennym życiu?  

Co więc należy zrobić, by otworzyć się na dary Ducha Świętego i przynosić w życiu dobre owoce? Musimy mieć świadomość, że Bóg udziela darów Ducha Świętego przede wszystkim tym, którzy Boga kochają i są Bogu posłuszni! Bo posłuszeństwo wobec Boga, jest wyrazem miłości do Boga! Pan Jezus mocno to podkreślił w czasie Ostatniej Wieczerzy mówiąc do swoich uczniów, a więc i dzisiaj mówi także do nas: „Jeśli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania… Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę”. Człowiek, który w życiu nie słucha Boga nie będzie na co dzień przynosił owoców Ducha Świętego. U ludzi, którzy nie słuchają Boga, czyli nie żyją według Jego Przykazań, bardzo trudno jest zobaczyć miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie, a także wspaniałomyślność, skromność, wstrzemięźliwość i czystość.   

W Psalmie 53, który podkreśla powszechne zepsucie ludzi czytamy: „Mówi głupi w swoim sercu: «Nie ma Boga». Oni są zepsuci, ohydne rzeczy popełniają, nie ma takiego, co dobrze czyni. Bóg spogląda z nieba na synów ludzkich, badając, czy jest wśród nich rozumny, który by szukał Boga”. Człowiek naprawdę mądry, a więc wierzący w Boga i kochający Boga, będzie Boga słuchał i żył tak jak Bóg nakazał! Taki człowiek też otworzy się na działanie Ducha Świętego i na Jego wspaniale dary, które bardzo pomagają nam dobrze żyć i dobrze czynić, które pomagają nam wierzyć w Boga, Boga kochać i Boga słuchać. Przypomnijmy czemu służą poszczególne dary?
- Dar mądrości, oświeca rozum, i przez to pozwala nam poznać prawdy wiary, wydawać właściwe osądy w sprawach wiary i zasad postępowania;    
- Dar rozumu, pozwala coraz lepiej rozumieć tajemnicę Boga zawartą w Jego Słowie; 
- Dar rady, uzdalnia do kierowania własnym życiem i życiem innych, zgodnie z wolą Bożą;  
- Dar męstwa, umacnia człowieka i jego wolę, by mimo przeszkód, cierpień, prześladowań, potrafił wypełniać wolę Boga, żyć według Jego Przykazań, nawet za cenę męczeńskiej śmierci;        
- Dar umiejętności, umożliwia w nadprzyrodzony sposób odkrywać Boże sprawy w życiu i w świecie;        
- Dar pobożności, budzi w sercu człowieka uczucia, myśli i modlitwy ku Bogu, w postawie dziecięcego zaufania;         
- Dar bojaźni Bożej, uwalnia człowieka od lęku przed Bogiem, a zarazem pomaga w uznaniu świętości Boga, wzmacnia szacunek wobec Boga, daje też człowiekowi poczucie grzechu i pragnienie nieustannego nawracania się.                                                       

Otwórzmy się więc dzisiaj na nowo, w tę Niedzielę Zesłania Ducha Świętego, na Jego dary i dobrze je w naszym życiu wykorzystajmy. A wtedy sami zobaczymy oraz inni zobaczą w nas i w naszym codziennym życiu: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie, a także wspaniałomyślność, skromność, wstrzemięźliwość i czystość.        

Wołajmy więc dzisiaj: Duchu Święty przyjdź i przemień nasze życie! Amen.

400 lat franciszkanów

 400 lat franciszkanów
w Osiecznej

Franciszkanów - reformatów sprowadzono do Osiecznej 1622 roku. Stało się to dzięki staraniom Adama Olbrachta Przyjemskiego, wielkiego oboźnego koronnego, senatora i późniejszego kasztelana gnieźnieńskiego. Tym aktem fundator wypełnił zobowiązanie testamentalne swej pierwszej małżonki Zofii z Przymułtowic Przyjemskiej. Uroczyste wprowadzenie braci odbyło się 14 sierpnia. Była to pierwsza fundacja reformatów w Wielkopolsce.

800 lat zakonu

1W 1209 roku św. Franciszek z Asyżu założył nowy zakon w Kościele. Siebie i swoich towarzyszy nazywał braćmi mniejszymi (łac. fratres minores) - chciał przez to podkreślić, że ich życie ma polegać nie na wywyższaniu się, ale na świadomym wyborze małości (łac. minoritas), uniżoności.

2Do takiej postawy zachęcał Chrystus w Ewangelii, a Franciszek nakazał w regule praktykować życie w ubóstwie i uniżeniu. Pierwszych zakonników nazywano Pokutnikami z Asyżu, dopiero później przyjęła się nazwa franciszkanie (od imienia św. Franciszka). Do XV wieku istniał jeden zakon franciszkański.

3W wyniku uwarunkowań na tle kulturowym, historycznym, geograficznym oraz na skutek różnic w praktycznym stosowaniu reguły, w XV i XVI w. wyłoniły się istniejące do dzisiaj trzy niezależne zakony franciszkańskie: Zakon Braci Mniejszych Konwentualnych, Zakon Braci Mniejszych i Zakon Braci Mniejszych Kapucynów.

800 lat zakonu