Przeżywamy dzisiaj jedną z najważniejszych uroczystości – Niedzielę Zesłania Ducha Świętego. Kolejny raz uświadamiamy sobie, że Duch Święty, który zstąpił na Chrystusowy Kościół 50 dni po Zmartwychwstaniu Jezusa, nieustannie jest obecny w Kościele. Nieustannie też we wspólnocie Kościoła udziela swoich darów: mądrości, rozumu, męstwa, rady, męstwa, umiejętności, pobożności, bojaźni Bożej. Nie ma człowieka, który by tych darów od Ducha Świętego nie otrzymał, kto przyjął Sakramenty Chrztu Świętego i Bierzmowania...

Czytaj dalej

Wielka radość powinna wypełniać nasze serca, bo Jezus wstąpił do Nieba, po to by tam przygotować dla nas mieszkania i jak zapewnia: „w domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce”. Co więcej Jezus zapewnia, że przyjdzie po nas i zabierze nas do siebie… do Nieba. Czy ta obietnica Jezusa napełnia nas radością?...                    

Czytaj dalej

Dzisiaj mamy kolejną okazję, by się radować i dziękować Dobremu Bogu, za tych tu obecnych kapłanów, którzy świętują w tym roku Jubileusz 25-lecia kapłaństwa. Dziękujemy za ich powołanie. Dziękujemy za wszystkie łaski jakie otrzymali od Boga w ciągu minionych 25 lat. Dziękujemy za każdą ich modlitwę i dobro, które uczynili w kapłańskiej posłudze w trosce o zbawienie swoje i zbawienie ludzi wśród których pracowali i nadal pracują...       

Czytaj dalej

Kochać Jezusa zachowując Jego przykazania - Jezus naucza „Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania… Kto ma przykazania moje i je zachowuje, ten Mnie miłuje…, Trwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachować moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości”....                  

Czytaj dalej

Kolejna Wielka Noc Zmartwychwstania Pańskiego za nami! Najważniejsza Noc w historii zbawienia świata i człowieka. Tej nocy w kościołach na całym świecie głośniej zabiły dzwony, zabrzmiało radosne Alleluja, bo wydarzyło się coś naprawdę niezwykłego – Jezus, który umarł na Krzyżu prawdziwie Zmartwychwstał i Żyje! Co więcej ten Zmartwychwstały Jezus żyje między nami! O tym przekonujemy się w czasie każdej Eucharystii, która jest sprawowana na całej ziemi. Bo każda Msza Święta, także ta obecna w której teraz uczestniczymy, to spotkanie z Żywym, Zmartwychwstałym Chrystusem!                       

Czytaj dalej

Kazimierz był synem króla Kazimierza Jagiellończyka. Urodził się w roku 1458. Odznaczał się szczególną czystością ducha i miłosierdziem względem ubogich. Przy boku ojca brał czynny udział w życiu politycznym. Gorliwy czciciel Eucharystii i Najświętszej Maryi Panny, wiele czasu poświęcał na modlitwę. Po długotrwałej chorobie płuc zmarł w roku 1484.

Czytaj dalej

Dzisiaj wiele osób, poczynając od wieku przedszkolnego, aż po osoby mocno posunięte w latach, ma problem z uznaniem autorytetów, a w konsekwencji także z posłuszeństwem. Jeżeli ktoś nie jest dla mnie autorytetem, to w takim razie dlaczego ma mi mówić jak mam żyć i co mam robić? Dlaczego mam kogokolwiek słuchać, a nie żyć tak jak ja chcę, i jak ja uważam to za stosowne.

Czytaj dalej

Gdy czytamy Pismo święte to niewiele tam miejsc poświęconych Maryi. Widzimy jednak Maryję w bardzo ważnych momentach życia Jezusa, Jego uczniów i rodzącego się Kościoła. Maryja jest przy narodzinach Syna Bożego i Jego śmierci na Krzyżu, doświadcza zmartwychwstania Chrystusa i Zesłaniu Ducha Świętego. Wszystkie te wydarzenia przeżywa z głęboką wiarą. Popatrzmy więc dzisiaj na Maryję, jako na wzór wiary, a zarazem jako na Patronkę i Orędowniczkę w naszej codziennej pielgrzymce wiary na tej ziemi.

Czytaj dalej
św. Scholastyka

Gdy wczytujemy się w życiorys św. Scholastyki, ku czci której obchodzimy uroczystość odpustową, to możemy się dowiedzieć, że jej święte życie upłynęło na modlitwie, pracy i odosobnieniu. W jej duchowości podkreśla się, że kochała milczenie i odosobnienie, uważając je za bardzo ważne i pomocne w kształtowaniu pobożności i duchowego skupienia. We wszystkich zaś troskach i cierpieniach, które towarzyszyły jej w życiu, patrzyła na Ukrzyżowanego Jezusa i w ten sposób uczyła się cierpliwości. Z krzyża Jezusa czerpała też siły do niesienia codziennego krzyża. Podkreślała, że jedno pobożne spojrzenie na Jezusa Ukrzyżowanego przezwycięża wszelkie trudności.

Czytaj dalej
Głosić Ewangelię słowem i świadectwem życia

Gdy Jezus żegnał się ze swoimi uczniami przed wstąpieniem do Nieba, to zapewnił: „oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata”. I istotnie Jezus pozostał wśród ludzi w Eucharystii, aby być ich towarzyszem i podporą w czasie ziemskiej pielgrzymki. Jezus, choć w sposób niewidzialny, jest nadal obecny w swoim Kościele jako Pasterz i Nauczyciel. Jezus żyje w Kościele jako jego Głowa i kieruje nim przez Ducha Świętego. To Jezus wstawia się u swojego Ojca i wyprasza dla nas potrzebne łaski. Kto w życiu pragnie znaleźć Jezusa, powinien zawsze kierować swoje kroki ku Kościołowi, który jest naszą Matką.

Czytaj dalej

400 lat franciszkanów

 400 lat franciszkanów
w Osiecznej

Franciszkanów - reformatów sprowadzono do Osiecznej 1622 roku. Stało się to dzięki staraniom Adama Olbrachta Przyjemskiego, wielkiego oboźnego koronnego, senatora i późniejszego kasztelana gnieźnieńskiego. Tym aktem fundator wypełnił zobowiązanie testamentalne swej pierwszej małżonki Zofii z Przymułtowic Przyjemskiej. Uroczyste wprowadzenie braci odbyło się 14 sierpnia. Była to pierwsza fundacja reformatów w Wielkopolsce.

800 lat zakonu

1W 1209 roku św. Franciszek z Asyżu założył nowy zakon w Kościele. Siebie i swoich towarzyszy nazywał braćmi mniejszymi (łac. fratres minores) - chciał przez to podkreślić, że ich życie ma polegać nie na wywyższaniu się, ale na świadomym wyborze małości (łac. minoritas), uniżoności.

2Do takiej postawy zachęcał Chrystus w Ewangelii, a Franciszek nakazał w regule praktykować życie w ubóstwie i uniżeniu. Pierwszych zakonników nazywano Pokutnikami z Asyżu, dopiero później przyjęła się nazwa franciszkanie (od imienia św. Franciszka). Do XV wieku istniał jeden zakon franciszkański.

3W wyniku uwarunkowań na tle kulturowym, historycznym, geograficznym oraz na skutek różnic w praktycznym stosowaniu reguły, w XV i XVI w. wyłoniły się istniejące do dzisiaj trzy niezależne zakony franciszkańskie: Zakon Braci Mniejszych Konwentualnych, Zakon Braci Mniejszych i Zakon Braci Mniejszych Kapucynów.

800 lat zakonu